O studni...

Z misjonarskich opowieści...

 Studnia w Afryce to rzecz święta. Wiadomo w studni powinna znajdować się woda, a jak jej tam nie ma to: albo wyschła, albo ktoś ją zasypał, a jak zasypał  niech ucieka gdzie pieprz rośnie, bo nikt mu tego czynu nie przebaczy i nie ma co się w jakiejkolwiek wiosce w okolicy pokazywać.

 Zostaje mu jedynie wielkie miasto, ale myślę, że i tam takiego gagatka znajdą prędzej czy później!

 Nie o zasypanej studni chcę dzisiaj napisać, ale o studni, która po prostu wyschła.

 Więc z tą studnią było tak...

 W pewnej wiosce zaszytej gdzieś tam w afrykańskim lesie tropikalnym, gdzie nie ma prądu, do szkoły dzieci nie chodzą, bo tejże szkoły nie ma.

 Jeśli są uczniami, to w wiosce oddalonej o ileś tam dziesiątek kilometrów i mieszkają kątem u swoich lub obcych.

 Do tej wioski na końcu świata dojeżdżał swego czasu misjonarz... nie często, bo tylko dwa razy w roku. Takich wiosek na terytorium swojej parafii miał przeszło 40, a do połowy z nich nie było drogi tylko ścieżyna wydeptana w dżungli przez okolicznych ludzi i dzikie zwierzęta. 

Trzeba było pokonać nie jedną rzeczkę, bagienko malutkie... 

Uff, a jak dotarł już na miejsce, to marzył jedynie o kącie do spania, oczywiście ze swoim prześcieradłem, butelką dobrej wody i z odrobiną „mocnej wody” na popicie jedzenia, które Białemu przygotowali.

 Każdy przybysz w wiosce, a tym bardziej ksiądz, był i jest mile widziany.

 Tym razem w wiosce czuło się napiętą atmosferę... coś jest nie tak, pomyślał misjonarz, ale co?

 Kobiety naburmuszone, złe po prostu, na każde pytanie cięta odpowiedź... i bądź tu mądry!

 Panie zbyt długo nie milczały i zaczęły opowiadać o przyczynie tej napiętej sytuacji w wiosce.

Studnia wyschła, powiedziały.

 Do źródła kilka kilometrów, nie mogą się swoich mężów doprosić o wykopanie nowej studni!

Jak tu żyć... a te chłopy tylko łowy, potem odpoczywanie, pogaduszki do białego rana z matangiem w kalabastrze /wino palmowe/ i nic ich nie obchodzi, że do wody daleko...

 Co robić? - pytają kobiety. Jak co robić? – pyta misjonarz.

 Wy kobiety, nie wiecie co zrobić!  Od dzisiaj na macie śpicie same, po prostu robicie szlaban aż do odwołania..., to znaczy aż mężulkowie wykopią nową studnię!

 Kobietom pomysł spodobał się i zaczęły sypiać same... i wyspały się bardzo dobrze, ze były nawet skłonne iść kilka kilometrów po wodę..., ale trzeba trzymać się raz podjętej decyzji, aby osiągnąć upragniony cel, w tym przypadku nową studnię!

Oczywiście mężowie uznali to za jakieś tam przejściowe kobiece fanaberie.

 Jeden dzień minął, drugi, trzeci i jeszcze dwa, a tutaj fanaberie kobietom nie przechodzą.

 Wytrzymali tydzień...

 bez tego wspólnego spania na macie!

 Dnia siódmego zaczęli kopać studnie i... wykopali!

  Zapanowała na nowo harmonia w wiosce, w środku tropikalnego lasu.....