O drzewku...

Chciałabym 

 przygotować w tych dniach,

drzewko Bożonarodzeniowe

bardzo specjalne

 i zawiesić zamiast prezentów,

 IMIONA

 wszystkich moich przyjaciół. Tych z bliska

 i tych z daleka. Tych „od zawsze” i tych, których

   mam teraz.

 Tych, których widuję codziennie, i tych, których spotykam

 czasami.

 Tych, o których zawsze pamiętam i tych,

 o których często zapominam.

Tych stałych i tych niestałych. Tych z czasów

radosnych i tych z czasów trudnych. Tych, których niechcąco zraniłam,

 i tych, którzy niechcący mnie zranili. Tych, których znam

 głęboko, i tych których znam tylko z widzenia.

 Tych, którzy coś mi zawdzięczają i tych, którym ja zawdzięczam wiele.

 Przyjaciół cichych

 i przyjaciół ważnych. Dlatego wymieniam ich wszystkich, wszystkich przyjaciół, którzy

 przeszli przez moje życie. Tych, którzy czytają tę wiadomość i tych, którzy jej nie otrzymają.

 Drzewko z głębokimi korzeniami, aby Waszego imienia nikt nigdy nie wyrwał.

 Drzewa, które zakwitnie w przyszłym roku, przyniesie nam radość, zdrowie, miłość i pokój.

 Obyśmy dzięki Bożemu Narodzeniu mogli spotkać się na nowo dzieląc najlepsze życzenia

 nadziei,

dając coś

 ze szczęścia tym,

 którzy je całkowicie utracili.

RADOSNYCH ŚWIĄT

P.S
Zabieram Was na Pasterkę i oddam Bogu, który przychodzi w tę szczególną NOC, bo co innego mogę zrobić..., jak nie oddać Waszych radości, smutków Temu, któremu zawierzyłam swoje życie i zawierzam Wasze, bo nie znajduję

innego pomysłu na to życie tutaj i teraz...


                                         ..., bo u Boga droga
                                                  i masz tyle, ile dasz...

Zawsze, ilekroć uśmiechasz się do swojego brata i wyciągasz do niego ręce, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy milkniesz, aby wysłuchać, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy rezygnujesz z zasad, które jak żelazna obręcz uciskają ludzi w ich samotności, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy dajesz odrobinę nadziei „więźniom” , tym, którzy są przytłoczeni ciężarem fizycznego, moralnego i duchowego ubóstwa, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy rozpoznajesz w pokorze, jak bardzo znikome są twoje możliwości i jak wielka jest twoja słabość, jest Boże Narodzenie. Zawsze, ilekroć pozwolisz by Bóg pokochał innych przez ciebie, zawsze wtedy, jest Boże Narodzenie /Matka Teresa z Kalkuty/

Dziękuję za wszelkie przejawy życzliwości, życzenia... Zapewniam raz jeszcze: PAMIĘTAM, i pamiętać będę zawsze z UŚMIECHEM! 

Wasza Judyta