i co powiecie...?
Pozory mylą...? Nigdy nie wiadomo tak do końca, co jest
pod powierzchnią...
Cóż, „każde spojrzenie jest odmienne, wyróżniające się
głębią spoglądających oczu”... /LiaMort/
Nie ma co oceniać po pozorach, bo może nas ominąć wielkie szczęście lub nieszczęście...
Nie ma co oceniać po pozorach, bo może nas ominąć wielkie szczęście lub nieszczęście...
"Ale i tej sztuki trzeba się
nauczyć:
mieć skorupę, piękny pozór i mądrą ślepotę…"
Czyżby…???
/zdjecie - internet/
P.S
„W głębi duszy zdajemy sobie sprawę z własnej głupoty, a poświęcamy
zbyt wiele czasu albo na ukrywanie tego, albo na udowadnianie,
głównie sobie, że tak nie jest...”/J.Carroll/
W takim stanie ducha nie jesteśmy zdolni odkryć tego, co zakryte przed naszymi oczami....
głównie sobie, że tak nie jest...”/J.Carroll/
W takim stanie ducha nie jesteśmy zdolni odkryć tego, co zakryte przed naszymi oczami....
A świat dzisiejszy... „Żyjemy w czasach, w
których bardziej wierzy się pozorom niż prawdzie uczuć duszy ludzkiej...”
/M.Gogol/
pozory mylą. i nie tylko pozory. czasem/często w bład wprowadza nasz osobisty odbiór rzeczywistości.
OdpowiedzUsuńpiękny obrazek :-)
Dzisiaj dałaś dużo do myślenia:-)
OdpowiedzUsuńZ pozoru- post lekki i oczywisty,
OdpowiedzUsuńAle tylko z pozoru ;)
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozory mylą, bardzo często.
OdpowiedzUsuńKapitalne zdjęcie, czy też bardziej grafika :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Wysoka postawiona poprzeczka :) Dzięki :)
OdpowiedzUsuńNie lubię swojej głębi...
OdpowiedzUsuńNie mamy czasu na odkrywanie tego, co jest w duszy ludzkiej...
OdpowiedzUsuńNiestety...
W swojej takze...?
UsuńJ.
...ocenianie kogoś po pozorach to jak ocenianie książki po okładce...
OdpowiedzUsuńSerdeczności :)
Miałam napisać to co Meg :) Pozdrowienia!
UsuńWspomniałaś o J. Carroll Bardzo lubię tego autora. Kraina Chichów, Poza Ciszą... Te książki dobrze trafiają w ten temat. A to tak troszkę wynika z tego, że chcemy kreować nasz świat i czasami nie dopuszczamy innej możliwości niż zakładana przez nas. A z drugiej strony udajemy innych niż jesteśmy. Pozorujemy siebie. I to przede wszystkim myli innych. Jak już zdejmujemy maskę na poziomie jakiejś większej intymności z drugą osobą. Często okazujemy się potworami dla niej. Dobrze jeśli jesteśmy na takim etapie, że nasza potworność mimo wszystko druga osoba jest w stanie zaakceptować. Zwykle mają na uwadze swoją.
OdpowiedzUsuńKraina chichów - polecam!
UsuńSłowa Gogola sa ponadczasowe. To chyba nigdy się nie zmieni.
OdpowiedzUsuńTwój tekst i zdjęcie zatrzymują bieg myśli. Pozdrawiam serdecznie
Niestety to prawda, a żyjemy w czasach pełnych pozorantów. Nic nie jest oczywiste. Grafika doskonale oddająca treść posta.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie :*
pozory mylą, wiem to na pewno.
OdpowiedzUsuńpozornie widzimy i słyszymy to co inni.
albo zupełnie coś innego.
serdeczności:)
Ten obrazek przypomina mi pewien sen, z dzieciństwa.
OdpowiedzUsuńSnem snem, niemniej w i d z i a ł a m ten świat...
Ech, Judith...
Ściskam Cię mocno
Myślenie bywa zgubne w skutkach, chyba tak czasami mam... ściskam
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcie i bardzo pasuje do tego co napisałaś. Jak powiedział Mały Książę - dobrze widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu:))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie
Szukam zwykle studni z bardziej przejrzystymi brzegami :)))
OdpowiedzUsuńUściski!!!
Niestety to pozory rządzą obecnie światem.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
coraz więcej wokół nas ładnych i dobrych rzeczy....na pozór,a tak dobrze się temu przyjrzec,to...
OdpowiedzUsuńten obrazek,co zapodałaś Judyto...niesamowity,podziałał na moją wyobraźnię,oddaje sens tego,o czym tu piszesz...
pozdrawiam miło:)
Sadząc pogłosie musi być piękna.
OdpowiedzUsuńDziękuję za głębię myśli. To tylko studnia, a wewnątrz !
Aż Chce się zstąpić do jej wnętrza.
Piękne zdjęcie.
Przepiękne, symboliczne zdjęcie. Wprawdzie ja wolę zapuszczać sie w górne rejony, ale...
OdpowiedzUsuńDziękuję Judytko!
Pozory bywają jak ogry. A ogry są jak cebula. Mają warstwy. Ale nie wszyscy lubią cebulę. Dlatego cebula czasem udaje jabłko. Bo jabłka to już są lubiane.
OdpowiedzUsuńTo prawda... Ludzie uwierzą w nawet najgłupsze pozory, bo to jest łatwiejsze, bardziej wygodne niż prawda. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńCałe nasze życie to w większym lub mniejszym stopniu gra pozorów.
OdpowiedzUsuńBył czas przywyknąć ;)
Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu, jak powiedziałby Mały Książę :-)
OdpowiedzUsuńIlustracja do tematu piekna, przepiekna... tak by sie chcialo aby tak wlasnie bylo...chociazby z ludzkim wnetrzem, ale...ilez to ton czarnej , brudnej ziemii trzeba przewalic w czlowieku aby do takowej studni sie dokopac.
OdpowiedzUsuńSmiem twierdzic, ze zyjemy w poteznej iluzji, uludzie zaklamaniu...uspieni, dopoki ktos nas nie potrzasnie i nie rozbudzi:)) Przebudzenie sie wcale nie musi byc mile, z reguly jest niesympatyczne:))
Ilustracja sprawia, że słowa stają się zbędne...
OdpowiedzUsuńZachwycający i jakże adekwatny obrazek:)
OdpowiedzUsuńA pozory zawsze mylą - inaczej nie byłyby pozorami:)
Nic nie dzieje się bez przyczyny, a więc i te pozory choć często mylą są po coś!! A po za tym Judytko Twój blog co raz bardziej mi się podoba - skąd Ty bierzesz te cytaty? Ja uwielbiam gdy tekst jest upiększony sentencjami. Pozdrawiam serdecznie!
OdpowiedzUsuńO mylą, mylą, tak jak czasami "cicha woda brzegi rwie":))
OdpowiedzUsuńTrzeba uczyć się nieoceniania po pozorach, zewnętrznych wrażeniach... Szczególnie ludzi. I jednocześnie nie uważać siebie za pępek świata. Każdy ma swoją historię....
OdpowiedzUsuńPozory - tylko rozczarowanie prawdziwe...
OdpowiedzUsuńa mimo wszystko wolimy wierzyć, że nie kałuża, ale studnia (symbol źródła mądrości, kopalnia wiedzy), która ma drugie dno - jak na ilustracji, którą umieściłaś. Może ze strachu przed rozczarowaniem? a może z wiary, że świat nie jest taki zły? o własnej głupocie nie wspominając...
Nigdy nie oceniam człowieka po pozorach, bo można mu zrobić krzywdę:)
OdpowiedzUsuńDawno nie widziałam tak pięknego obrazu :)))
OdpowiedzUsuńCzłowiek z natury jest dobry, tylko nie dla każdego ;)
OdpowiedzUsuńSą pozory i jest też przeczucie. Polegam raczej na przeczuciu.
Jakie piękne zdjęcie! Racja, pozory to tylko pozory
OdpowiedzUsuń„Żyjemy w czasach, w których bardziej wierzy się pozorom niż prawdzie uczuć duszy ludzkiej...” - oj, tak!
OdpowiedzUsuńSerdeczności!
Piękne zdjęcie. Na wodę mogę patrzeć bez końca, buziaki!
OdpowiedzUsuńJudytko! Obraz ktory pokazalas, mowi wszystko. Nie osadzajmy po pozorach.
OdpowiedzUsuńAle czy sa wsrod nas tacy ludzie ktorzy tego nie robia?!