O głodnych…

W dzisiejszym świecie, choć często się do tego nie przyznajemy, poruszają nas głód, krzywda dzieci, niesprawiedliwosc społeczna i chyba także skupianie się tylko na własnych problemach.

 Liczba głodujących na świecie ciągle wzrasta. Statystycznie, co 12 sekund na świecie z powodu niedożywienia umiera jedno dziecko. W 2009 roku liczba głodujących przekroczyła 1 miliard. Łatwo obliczyć; na 7 miliardów ludzi żyjących na świecie co 7 osoba głoduje.

 Dawniej, jak przychodziła jakaś plaga czy zaraza, mówiono, że dziesiątkuje ludzi. Co 10 człowiek ginął.

 W XXI wieku, który szczyci się tym, że może sklonować człowieka, że może począć nowe życie poza organizmem kobiety, że może przeszczepić serce, że w kilka sekund wiadomość dotrze z jednego krańca ziemi na drugi... I przy tym wszystkim mamy super plagę głodu, bo co 7 człowiek cierpi głód. I ten głód jest najpoważniejszym i nierozwiązanym  problemem dzisiejszego świata.

 Do śmiechu doprowadzają niezliczone konferencje naukowe poświęcone zwalczaniu głodu przez które bogaci tego świata chcą się usprawiedliwić..., ale to są tylko pozorne zabiegi, które problemu nie rozwiązują, bo bogacze nie chcą podzielić się tym co posiadają.

 Tych najbogatszych na świecie jest tylko 24 miliony, co stanowi 0,5% ludności świata.

 W swoich rękach posiadają 65% bogactw ziemi i pieniędzy. Reszta ludności świata czyli 99,5% posiada tylko 35% bogactw ziemi.

 Wszystko tłumaczy się magicznym słowem „kryzys” i nikt nie bierze za to odpowiedzialności. Tymczasem za kryzysem kryją się konkretne osoby... Kiedyś w Nowym Jorku zapytano Sorosa, właściciela wielkich banków:

 - Ile pan stracił na kryzysie w Indochinach?

 Odpowiedział: - 10 miliardów dolarów.

 – A ile pan zarobił?  Odpowiedział: - Dziesięć razy więcej.

 Można powiedzieć, że dzisiaj największym przewinieniem wobec głodujących jest obojętność. Ile to razy mówimy: niech zrobią to inni. Bogacze niech się podzielą. Niech państwo, niech Unia Europejska da im żywność, bo ja sam niewiele mam...

 Matka Teresa z Kalkuty mówiła:

 „Nikt z nas nie jest tak biedny, by nie miał się czym podzielić z bliźnim”.

                                                                         /zrodlo: "Apostoł"/

 „Byłam smutna, kiedy ta kobieta w za ciasnym płaszczyku, z odrostami podeszła do mnie. Właśnie wkładałam do bagażnika pełne reklamówki. Zanim zaczęła mówić, wiedziałam, że dam jej parę złotych, bo głupio mi było powiedzieć „nie”.  Ja tu ładuję pełne siaty, a ona nie wygląda na kogoś, kto z trudem domyka pełną lodówkę.

 Nawet nie słuchałam, co mówi /jej syn narobił długów i.../. Wyjęłam niewielki banknot, skupiona na swoich sprawach. Kiedy kobieta schowała pieniądze, powiedziała: „Widzę, że pani jest smutna. Nie można tracić nadziei, to najważniejsze”.

 Popatrzyłam na nią i zobaczyłam oczy, które MNIE WIDZIAŁY!

  Poczułam kluchę w gardle i przestraszyłam się, że za chwilę popłaczę się przed tą prosząca mnie o pomoc /?!/ kobietą.

  No i która z nas była potrzebująca?!

  Tego nigdy nie wiemy, dlatego, by dostać to, czego potrzebujemy, pomagajmy innym. Wtedy dzieją się cuda. 

                                                                          /Beata Pawłowicz/.

P.S

Jałmużna  - datek dla biednych i potrzebujących...

W tradycji rabinicznej znane jest powiedzenie, że świat stoi na trzech filarach: na studium Tory, na kulcie Boga i na dobrych uczynkach.

Św. Mateusz w swej Ewangelii pokazuje także trzy filary nauki Chrystusa: jałmużnę, modlitwę i post. Jałmużna, o ile jest darem serca, jest lekarstwem na chorobę ducha... Jest darowaniem drugiemu człowiekowi tego, co potrzeba w odpowiednim czasie, dobrych rzeczy z dobrego serca.... Ja ciągle się tego uczę... 

I co dziwne jałmużna jest przed modlitwą i postem... Bo co z tego, że będę modlić się w zaciszu kościoła, ciepłego domu za głodnych, może i zrezygnuję z czegoś... I jeśli przejdę obojętnie obok kogoś naprawdę potrzebującego, kto wymaga więcej serca... to na co przyda się moja modlitwa i mój post???
Nie trzeba być wierzącym, aby pomagać biednym. Wszyscy, niezależnie od naszego światopoglądu jesteśmy do tego wezwani na mocy naszego człowieczeństwa...