O wierze...

Historia nauczyciela, który był przeciwny wierze chrześcijańskiej. Na początku roku szkolnego oświadczył, że pod koniec nauki żaden uczeń nie będzie wierzył w Boga. Jednak pewien chłopak nie tylko wierzył w Boga, ale znal Go osobiście. Stal się on szczególnym celem ataków nauczyciela. Nauczyciel obrał wyszukana technikę. Krążył tylko, subtelnie podkopując wiarę, kiedy sposobność sama się nadarzyła. W "miły sposób" ciągle osadzał chrześcijańskiego ucznia na miejscu. Trwało to przez cały rok. Ostatniego dnia w szkole przypomniał klasie to, o czym mówił na początku.

- Ale chrześcijanie w tej klasie nadal wierzą. Prawda?
 Chłopak pokiwał żywo głową.
- No cóż, musimy zatem teraz się z tym uporać - powiedział nauczyciel.

Wyjął ze swojego biurka jajko, stanął przed klasa, wyciągnął jajko przed siebie i obwieścił:
- Za chwile upuszczę to jajko. Ale zanim to zrobię, chrześcijanie niechaj się pomodlą, żeby to jajko się nie stukło. Wtedy zobaczymy, czy Bóg istnieje, czy nie! W sali zapanowała absolutna cisza, a chłopak zaczął się głośno modlić.

 - Mój  Panie - powiedział - błagam Cię, kiedy nauczyciel upuści jajko, ono rozbije się na tysiąc kawałków..., a nauczyciel niechaj padnie martwy!

Uczniowie zamarli.
Gdybyście byli z przodu klasy, moglibyście ujrzeć prawie niewyczuwalne zaciśnięcie dłoni nauczyciela na jajku. Z wolna podszedł  do swojego biurka, otworzył szufladę, ostrożnie włożył jajko do środka, a potem obwieścił: - Klasa jest wolna.

Wiara tego nauczyciela we własną niewiarę nie była tak silna, jak chciał,
by uważano. W rzeczywistości jego wysiłki, żeby zniszczyć wiarę u innych, miały na celu wzmocnienie jego słabego ateizmu.
Usiłował uwierzyć, że Boga nie ma.
                                           
                                                                            /Stanley Baldwin/

P.S

Twoja wiara musi być wypisana na Twoim czole: twoje czyny, gesty i słowa muszą świadczyć o tym, że naśladujesz Chrystusa: w kościele, w domu, w pracy, w autobusie, w restauracji, w kinie, na basenie – wszędzie. „Wiara nie jest sprawą prywatną, indywidualistycznym pojęciem, subiektywną opinią, lecz rodzi się ze słuchania, a jej przeznaczeniem jest wypowiedzieć siebie, stać się głoszeniem” /Papież Franciszek, Lumen fidei,22/

„Wiara, która rozkwita tylko przy dobrej pogodzie ma niewielką wartość. Żeby wiara miała wartość, musi umieć przetrwać najcięższe próby. Wasza wiara jest grobem pobielanym, jeżeli nie jesteście w stanie sprostać oszczerstwom całego świata”. /Mahatma Gandhi, 25.04.1929/