niedziela, 14 kwietnia 2013

O długowieczności raz jeszcze...

Tym razem o długowiecznej roślinie, którą można spotkać
 na pustyni  Namib.
 Welwiczja, jest najdłużej żyjącą rośliną na ziemi i uważana jest za jedną z najdziwniejszych roślin znanych współcześnie na niebieskiej planecie. Najstarsze okazy mają po 2000 tysiące lat.
 Welwiczja rośnie bardzo wolno i jest doskonale przystosowana do warunków pustynnych o terenie kamienistym.
 Przypomina bardzo niskie drzewo o grubej korze. 
Korzenie sięgają na głębokość 30 metrów.
 Pień jest bardzo krótki, z którego wyrastają dwa liście, pękające następnie na podłużne pasy. Rozłożyste liście rozkładają się na powierzchni gruntu, sprawiając, że roślina wygląda jak gigantyczna ośmiornica.



 Liście nigdy nie odpadają żyją wraz z całą rośliną i rozkładają się na szerokość do 3 metrów. Czas i wiatr strzepią jedynie końce liści, które odrastają do 20 cm rocznie. Welwiczja potrafi przeżyć kilka miesięcy bez wody oraz wchłaniać poranną wilgoć z powietrza dzięki milionom mikroskopijnych porów, które zamykają się na dzień. I co ciekawe płeć rośliny możemy rozpoznać po kwiatach czyli kwiaty żeńskie i męskie występują na osobnych roślinach i jak zwykle jest na co popatrzeć... Kwiaty żeńskie przypominają fioletowe szyszki,

Plik:Welwitschia-bug Probergrothius-angolensis.jpg

 a męskie są w kształcie  czerwonych gwiazdek.

Plik:Welwitschia 469-33.jpg

 Dojrzałe nasiona  roznoszone są przez wiatr i zachowują żywotność co najmniej 2000 lat! Namibijczycy nazwali imieniem tej rośliny Jumbo Jeta w Air Namibia i przyjęli ją za symbol swojego kraju.



P.S
I nie ma co porównywać naszego ludzkiego życia z długowieczną Welwiczją..
A nasiona... Hmm, mogą sobie leżeć w piasku 2000 tysiące lat, tak po prostu... Jednak nie chciałabym być długowieczną Welwiczją, zdecydowanie nie! Tak samotnie na pustyni… Patrząc na Welwiczję ma się wrażenie, ze na tej pustyni jest jej bardzo dobrze…
To ogromnie ułatwia wybór, gdy wszystko jest jednakowe… a z drugiej strony można powiedzieć, że najciężej w życiu ma ten kto usiłuje uniknąć trudności…

72 komentarze:

  1. Boże, jaka cudna ta roślina! Trwam w zachwycie nad pięknem tego świata. Może czas dla niej inaczej płynie i ta długowieczność wydaje się chwilą :) wygląda na szczęśliwą w tej swojej samotni.... sciskam mocno!

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękne i samotne książęta pustyni:) choć pierwszy raz w życiu widzę, coś, a raczej kogoś spośród ludzi mogą przypominać, może poza długowiecznością /śmiech/
    Przyznam szczerze, że odezwała się we mnie kobieca ciekawość - szczególnie zachwyciły mnie... męskie czerwone gwiazdki/śmiech/
    Serdeczności, Judith!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ... i popatrz, jak bardzo sie roznia a jednak bez siebie zyc na tej pustynie nie moga /smiech/
      J.

      Usuń
    2. Otóż to!:) dlatego tak zachwycające jest życie i świat:)))

      Usuń
  3. Judyto,niesamowita roślina,z jednej strony piękna,a z drugiej taka samotna wydaje się na tej pustyni.Kwiaty są piękne,musze tu przyznac aczkolwiek z trudem,że kwiaty męskie bardziej mi się podobają(śmiech)
    Końcówki liści wydają mi się bardzo ostre,az ciarki mi przeszły...haha
    Pozdrówki miłe:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ....bo kobiecie najczesciej bardziej podobaja sie mezczyzni /smiech/
      J.

      Usuń
  4. Niesamowita roślina :-)
    Unikanie trudności kojarzy mi się z czym innym.
    Planowaniem i myśleniem z wyprzedzeniem :-)

    OdpowiedzUsuń
  5. O widzisz, doznałem natchnienia na temat następnego postu :)
    Pozdravki

    OdpowiedzUsuń
  6. Najwieksze kłamswa to polityka. I daltego uczciwi ludzie do polityki sie nie garną. Tak mi się wydaje.
    Człowiek uczciwy cierpi. Nie uczciwy nie. Dlatego łatwiej i przyjemniej mu się żyje.
    To jest temat jak rzeka.
    Ja tak ucziłem rocznicę jak chciałem i się nikogo nie pytałem. I nie będę się pytał.


    Wiesz nie znałem tych roślin. No to żyją potwornie długo! Myślałem, że najdłuzej żyją sekwoje amerykańskie.
    Jak by ludzie tak długo mieli żyć to rozpadła by się Zienmia od nadmiaru ludzi!
    Ja bardzo lubię filmy o Afryce. Oglądam często NG, Animal Planet, Discovwry itp.
    Pozdrawiam serdecznie i spadam nad Wisłę
    Vojtek

    OdpowiedzUsuń
  7. Ale roslina! bo trudno ja nazwac drzewem.Tez myslalam, ze sekwoje najdluzej zyja.Bardzo ciekawy post a kwiaty ..jakie dziwne i te meskie ladniejsze. Pisz nam o Afryce!!!sciskam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  8. Niesamowita jest ta roślina!
    Najbardziej jednak podoba mi się Twoje ostatnie zdanie napisane w poście.
    To samo życie...
    Pozdrawiam niedzielnie

    OdpowiedzUsuń
  9. Niesamowita roślina... Przyznam, że pierwszy raz słyszę i widzę, więc tym bardziej ciekawi i zdumiewa. Twoja opowieść o Welwiczji mogłaby być ciągiem dalszym wpisu o pozorach - bo czy ktoś, kto nic nie wie o tej roślinie, pomyślałby patrząc na zdjęcie, że to drzewo? Na dodatek tak długowieczne?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ... wiec trzeba popatrzec, dotknac, zapytac a moze wypytac, zajrzec w oczy... i jeszcze nie wiadomo czy bedzie to prawda czy tylko pozory np.przyjazni...
      J.

      Usuń
  10. Ciekawostka dla mnie, bardzo miła... i ta długowieczność - bo jednak można...usmiechy posyłam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ... zyc wiecznie... na ziemi?
      Nie ciekawa perspektywa /smiech/!
      J.

      Usuń
  11. Ciekawa roślina, ma patent na przetrwanie. Z ludzkiego punktu widzenia taka bierność i trwanie w jednym miejscu jest mało pociągające.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ... a ilu jest takich co wlasnie tak zyja w ...biernosci i czekaniu nie wiadomo na co...
      J.

      Usuń
  12. Niesamowita długowieczna roślnia. Nic o niej nie wiedziałam, więc dziękuję za wiedzę o niej. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dlugowieczna owszem, ale co ona z tego, patrzac po ludzku ma...?
      J.

      Usuń
  13. Witaj
    Ciekawostki roślinne, to coś dla mnie ;)
    Często nie zdajemy sobie sprawy, jak kruche, ulotne jest nasze życie. Może wtedy szanowaliśmy je i nie zatracali żadnej sekundy na byle co.
    Zapraszam do ALwerni, jeśli masz ochotę i czas :)
    Pozdrawiam wiosennie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czesto o tej ulotnosci nie myslimy, bo nie mamy na to czasu i ochoty...
      J.

      Usuń
  14. Bardzo ciekawe to co piszesz. Nie słyszałam o tej roślinie.
    Tak malutko jednak piszesz o sobie, że pozwolę się zapytać jak Twoje zdrówko,jak samopoczucie? Przepraszam, że pytam, bo pewnie nie lubisz o tym rozmawiać (hm też bym chyba nie lubiła:-)) jednak choć nie znamy się długo, to martwię się i pamietam w modlitwie.
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W najblizszy wtorek wybieram sie na kolejna juz siodma chemie... Coz moge napisac... wszyscy dookola mowia, ze swietnie wygladam a na dodatek mam pogdnego ducha /staram sie/ i jak zwykle jestem /jedna z Siostr tak mnie nazwala/ pospieszna /smiech/
      Dziekuje za to martwienie sie i pamiec.
      J.

      Usuń
  15. wprawdzie nie chciałabym być zbyt długowieczna, ale często zadziwia mnie przyroda i jej sposoby na to, żeby jeden egzemplarz przetrwał tak długo.
    nigdy tego nasz umysł nie pojmie.
    uściski judytko:)

    OdpowiedzUsuń
  16. Patrząc na tę niezwykłą roślinę utwierdzam się jeszcze bardziej w tym, jak Pan Bóg jest niezwykle pomysłowy :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Ciekawa roślina, nigdy o niej nie słyszałam.
    Ile jest jeszcze do poznania i zobaczenia? Bardzo ciekawy post. Jak zawsze dziękuję Ci Juddith.
    Dzięki takim tajemniczym roślinom pustynia jest bardziej przyjazna i ciekawsza.
    Serdeczności

    OdpowiedzUsuń
  18. Ilu ciekwych rzeczy dowiaduję się z Twojego blogu Judytko.
    Serdecznie Ci za to dziekuję.

    OdpowiedzUsuń
  19. Welwiczja. Piękna, waleczna i zachwycająca. Dziękuję, że podzieliłaś się kolejnym swoim doświadczeniem. Dziękuję ci także za ostatnie zdanie posta. Przemyślę je dziś wieczorem.
    Pozdrawiam bardzo ciepło i serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na pustynie nie moze zadomowic sie cos albo ktos, kto nie jest waleczny /smiech/
      J.

      Usuń
  20. Śliczna jest.
    To wielka dla mnie ciekawostka, że jest taka długowieczna roślina.
    Wspaniała.
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sliczna, jak dla mnie, jest glorioza... Welwiczje podziwiam za chec do zycia na tej kamienistej pustyni!
      J.

      Usuń
  21. Im bardziej Cię czytam, tym bardziej Cię poznaję. Masz ogromną wrażliwość i wiedzę. Dziękuję, że tu jesteś:-)

    OdpowiedzUsuń
  22. Jak ta przyroda potrafi zaskakiwać! Na kanałach przyrodniczych królują niestety głównie rekiny, krokodyle i koszmarnie jadowite zwierzęta. Wiadomo, kręcą filmy w stylu krwawych niusów, a tymczasem jest tyle fascynujących roślin, zwierząt i zakątków globu wartych zobaczenia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ludzie lubia i to coraz bardziej to co krwawe... dlaczego?
      J.

      Usuń
  23. Niesamowita roślina :) Piękna w swojej prostocie. Serdeczności :)

    OdpowiedzUsuń
  24. z tą rośliną jest podobnie jak z ptakami - kwiaty męskie są dużo piękniejsze niż żeńskie, z drugiej strony kto powiedziała, że ma być odwrotnie ;) niesamowita roślina! po raz kolejny dowiedziałam się od Ciebie czegoś bardzo ciekawego
    pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  25. grunt to sie przystosować, a po ludzku - zaakceptować

    OdpowiedzUsuń
  26. Nie miałam pojęcia o czymś takim. Czy roslina jest w kjakiś sposób wykorzystywana przez ludzi czy tylko rosnie sobie dla swojej urody?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rosnie, aby ja podziwaic... i jej zazdroscic dlugowecznosci /smiech/
      J.

      Usuń
  27. Jak to natura potrafi dostosować się do każdych warunków. Niesamowita roślina, a zarazem ma bardzo ciekawe kwiaty. Wcześnie o niej nie słyszałam.
    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  28. Niesamowita i piękna, choć w dosyć oryginalny sposób :)))

    Pozdrawiam Cię gorąco!

    OdpowiedzUsuń
  29. Znów jednym haustem przeczytałam kilka ostatnich wpisów; zrobiłam to z wielką przyjemnością i czekam na kolejne.
    Roslina zaiste niezwykła!
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  30. Takie długie życie w jednym miejscu jest dość nudne:-)

    OdpowiedzUsuń
  31. Roślina bardzo fascynująca.Po raz pierwszy o niej przeczytałam. Ale co do tej długowieczności zwłaszcza w takich warunkach, to absolutnie wbrew mojej naturze.No chyba,że ta siła przetrwania by mi się przydała:))))
    Pozdrawiam bardzo cieplutko.

    OdpowiedzUsuń
  32. Najdziwniej ma się to nasionko. Takie zawieszone pomiędzy życiem, a pustynią, czekające na swoją kolej i nigdy nie pewne, czy będzie żyło na prawdę. Takie czekanie musi być bardzo nudne ;-)
    Pozdrawiam cieplutko.

    OdpowiedzUsuń
  33. Bardzo orginalna roślinka...ciekawie opisujesz...Pozdrowionka.

    OdpowiedzUsuń
  34. Roślina trochę przerażająca. Ale masz rację w tym, co napisałaś niżej Ja też nie chciałabym być taką samotna długowieczną (na ziemi) welwiczią. Jestem ogromnie wdzięczna za ludzi, których mam wokół siebie...

    OdpowiedzUsuń
  35. Niesamowita roślina, ale chyba rzeczywiście nie ma jej czego zazdrościć.
    Serdecznie pozdrawiam, bardzo wiosennie :-)

    OdpowiedzUsuń
  36. Mnie jej żal. Taka... niczym żywa skamielina - samotna, bez bliskich i przodków, którzy dawno... dawno... gdzieś... w innej erze wyginęli.

    OdpowiedzUsuń
  37. Fantastyczne obserwacje, piękne zdjęcia:) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  38. Pierwsze zdjęcia jest niezwykle smutne, ale cała galeria, moim zdaniem, stanowi metaforę tego, że w każdym z nas znajduje się jakaś cząstka piękna, niekoniecznie fizycznego.

    OdpowiedzUsuń
  39. Zastanawiam się, czy jej przypadkiem nie widziałam w którym ogrodzie botanicznym. Może w krakowskim? Ale tego nie jestem pewna. W każdym razie, roślina niesamowita. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  40. No to przynajmniej będę wiedzieć, co zacz, gdy napotkam takie dziwo, przemierzając pustynię :)
    Ściskam!

    OdpowiedzUsuń
  41. Niezłomna roślina... chciałbym być tak wytrzymały na niekorzystne warunki.
    Serdeczności :)

    OdpowiedzUsuń
  42. Sama "roślinka" trochę na wymęczoną wygląda, ale kwiaty ma ładne.
    Natura to najlepszy ogrodnik, wie co i gdzie posadzić:)
    Pozdrawiam serdecznie:)*

    OdpowiedzUsuń
  43. Ta roslinka to kolejny dowod na to, ze kiedys byl tam ocean, ale mu sie przesunelo:)
    Pozdrawiam nowojorsko:)

    OdpowiedzUsuń
  44. Przepiękna roślina! Choć samej tak rosnąć na pustkowiu to smutno...

    OdpowiedzUsuń
  45. Tak, słyszałem o tej roślinie, a Ty świetnie mi ją przybliżyłaś. To jest dopiero chęć do życia i wydawania plonów.

    OdpowiedzUsuń
  46. Welwiczja to wspomnienie z mojego dzieciństwa kiedy mieszkałam przez ponad rok z moimi rodzicami w samym Namibe. Przypadkowo natrafiłam na Pani blog szukając zdjęć baobabu, który również pamiętam jako dziecko z Angoli kiedy jechaliśmy z Namibe ( krajobrazy pustynne ) do Lubango ( krajobrazy zieleni, gór i baobabów ).
    Gdzieś to wszystko się przeplata bo jutro będę malowała na ścianie w pokoiku jeszcze nie narodzonego dziecka właśnie baobab. A Afryka w moim sercu zagościła bardzo głęboko mimo, że od tego czasu nie wróciłam jeszcze do Afryki a mam dziś lat 30. Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowia!

    OdpowiedzUsuń