O świętym lesie...

Jak to zrobiłaś, że wpuścili cię do świętego lasu?

 Co zrobiłam?

 Sama nie wiem...

 Zadawałam dużo pytań, bo byłam ciekawa kolejnej opowieści, tym razem historii królestwa Bafoussam. Dynastia Bafoussam istnieje od 1200 roku. W samym środku miasta, a miasto Bafoussam plasuje się na trzeciej pozycji, co do wielkości miast w Kamerunie, znajduje się wejście do Palais Royal Bafoussam. Wszystkich gości wita ryczący lew wyciosany z kamienia, który w Afryce jest symbolem władzy. Wędrując po posiadłości spotka się niejednego narysowanego lub wykutego w kamieniu lwa... i panterę.

 Lew to władza, a pantera...?

 Oto jedno z dwóch wejść do świętego lasu...

 Po lewej stronie to ojciec młodszego, młodszy to 

teraźniejszy król. Pośrodku nich kolejny lew, a po prawej stronie pantera.

 Pytam, co oznacza pantera na głównym planie?

 Otrzymuje odpowiedź: to taka dekoracja.

 Myślę sobie: jeśli to jest dekoracja, to ja jestem królową Anglii! 

 Najbardziej zafascynowało mnie muzeum. Takiego bogactwa kultury afrykańskiej jeszcze nie widziałam!!! Zaskoczona jakością i ilością eksponatów zapytałam z troską:

 - Nie boicie się złodziei? Pomieszczenie, w którym przechowujecie wszystkie

 te cuda łatwo ograbić!!!

 Pani przewodniczka z uśmiechem odpowiedziała: - Nikt nic nie ukradnie, bo strzeże

 nas czarna pantera!

 I dowiedziałam się dlaczego w wielu miejscach Palais Royal można spotkać panterę!  Ona jest strażnikiem całej posiadłości wraz ze świętym lasem. 

Do świętego lasu prowadzą dwie bramy, ale po prawej i lewej stronie nie ma żadnego płotu więc można teoretycznie wejść do lasu z każdej strony.

 Można, ale wchodzi się tylko przez bramę, i tylko wtedy, kiedy szuka się szczególnego kontaktu ze światem duchów. Do świętego lasu nocą przychodzą duchy przodków, którzy rozmawiają ze sobą. W świętym lesie pochowani są wszyscy królowie i 
znaczniejsi z rodu, ale w jakim miejscu..., o tym wie tylko rada starszych.

  W Afryce w każdym miejscu gdzie żyją ludzie słychać nieustanną muzykę, niekończące się rozmowy, śpiewy, krzyki...

 Święty las jest oazą ciszy i spokoju. Mozna tam usłyszeć szum wiatru, śpiewające ptaki i widać dziwną mgłę unoszącą się pomiędzy drzewami...
 A w nocy można wybrać się na rozmowy z duchami przodków...

P.S

W Warszawie nie znajdziesz ciszy świętego lasu...

Jedyne miejsca względnej ciszy to cmentarze lub parki o piątej nad ranem...
Człowiek potrzebuje ciszy świętego lasu, bo milczenie i cisza jest tym, co czyni nasze życie świętym. Tylko w ciszy i milczeniu potrafimy odnaleźć na nowo siebie, swoją duszę, serce...

Brak mi świętego i milczącego lasu, gdzie tylko niektórzy słyszą słowa, które na nowo wskazują drogę..