O łzach...

„Zmiłuj się nade mną, bo upadłam na ziemię jak kamień snu.
Zmiłuj się nade mną Panie, bo jestem skrzepem łez (…)
Zmiłuj się nad moją wzniosłością, zmiłuj się nad moim zmęczeniem, zmiłuj się Bożym miłosierdziem”.                          

                                                                                /Alda Merini/ 

                                                                                                          /zdjęcie internet/

P.S
Jestem zmęczona...
Najchętniej wysiadłabym z tego pociągu, ale jeszcze nie czas, nie ta stacja...
"Śmierć to stacja, na której przesiadamy się do następnego pociągu... Zmieni się wygląd wagonu to pewne, ale podróż będzie trwała nadal..."/K. Matan/

Chciałabym rozprostować zbolałe kości, pobiegać wreszcie boso w zwiewnej sukience po bardzo zielonej trawie, a nad głową barwne motyle...
Jutro będzie lepiej..., bez zwiewnej sukienki, zielonej trawy i barwnych motyli, bo przecież mam wszystko, co jest mi potrzebne, aby jeszcze uśmiechać się i zwyczajne żyć...