O podróży na sto stóp….

 Po kolejnym badaniu dowiedziałam się, że moje życie wewnętrzne pogłębiło się i nic nie wskazuje na to, że będzie lepiej. Co można zrobić kiedy zaczyna słabnąć puls, albo adrealina podnosi się ponad miarę, kiedy ogarnia cię złość na cały świat...?  Trzeba ratować siebie, aby nie zwariować, nie popaść w skrajne przygnębienie, które w rezultacie przygniecie tylko MNIE, a światu nic, a nic się nie stanie.
 Los padł na kino i film „Podróż na sto stóp”. Cóż, film nie powalił mnie na kolana, ale swoje spełnił względem mojej osoby, poprawił mi humor, złapałam oddech i pojawił się na mojej twarzy uśmiech, a to jak wiecie, bardzo potrzebne dla lepszego samopoczucia.
 Mamy bądź, co bądź jeszcze lato więc film o jedzeniu, kuchni i miłości nikomu nie zaszkodzi. Sztuka kulinarna jest w centrum tej opowieści, pozostałe historie toczą się w tle. 
Dwie restauracje. W jednej gra się Mozarta, a w drugiej głośną muzykę z kina bollywoodzkiego,
 co w efekcie prowadzi do iście epickiego starcia dwóch różnych  kuchennych światów.
 Czułam unoszące się zapachy z ekskluzywnej restauracji Madame Mallory i unoszące się w powietrzu zapachy curry, kardamonu i kminu...
Sami musicie sprawdzić czy uwodzicielskie zapachy i smaki Orientu przekonają kuchenną arystokratkę do życzliwych Hindusów...




 Nie wiem czy wiecie;  uwielbiam blogi kulinarne i mam dwa ulubione, które nagminnie odwiedzam. Chcecie zapytać czy gotuję także nagminnie... ?
 Owszem gotuję, od czasu do czasu...

 Aby dobrze gotować trzeba znaleźć magię kuchenną w swoim sercu, a potem w garnku.
 Jedno wiem: kuchnia nie jest jak stare znudzone małżeństwo. Kuchnia to miejsce magiczne,
 gdzie substancje przeobrażają się w czarodziejski sposób, to życie, a życie ma swój niepowtarzalny smak... Jedzenie wpisane jest w nasz żywot, stanowi okazję do spotkania z drugim człowiekiem...
 Więc czasami coś tam zamieszam w garnku i w sercu /śmiech/ dla ważnych dla mnie osób...
 No, to zróbmy coś szybkiego i pysznego w to popołudnie!!!

 Jakie mam owoce...?

 Ananas, jabłka, śliwki, banan... Obieram, kroję w plastry i wkładam na rozgrzaną patelnie z odrobiną dobrego oleju. Dodaję rodzynki i suszone śliwki bez pestek... 

Oj, jaki aromat!

 Można dodać na sam koniec trochę malin, borówek.

 Przełożyć do miseczek i posypać kruszonką z...patelni.

  Na kruszonkę potrzebujemy:

 3 łyżki mąki pszennej lub pełno ziarnistej. Mogą być zmielone płatki owsiane lub mąka kokosowa. 1,5 łyżki masła,

 1 – 2 łyżki drobnego cukru, dodaję brązowy.

 Wszystkie składniki zagnieść, a potem rozkruszyć na drobne kawałeczki. Rozgrzać patelnię, wrzucić kruszonkę i mieszać do uzyskania złotego koloru. Posypać owoce. Smażone owoce można podać z lodami, z jogurtem i kruszonką na koniec oczywiście!!!

P.S

Życie ma niepowtarzalny smak, a jedzenie wzbudza wspomnienia...

Nie zapomnę jajecznicy mojej babci Weroniki. Gdy wspominam Jej jajecznicę widzę kuchnię, piec, patelnię i babcię z włosami czarnymi jak heban związanymi w kok u nasady szyi, kolorowy fartuch i... czuję zapach, zapach miłości... I coś jest w tym powiedzeniu: przez żołądek do serca, nieprawdaż?