O pozorach...

Arbuz to dziwny owoc. 

W przeciwieństwie do innych, które im są dojrzalsze, tym mniej zieloną mają skórkę.

 Arbuz ma zawsze z wierzchu intensywną zieleń i po kolorze skórki  trudno rozpoznać jakość wnętrza. Arbuz może być przypomnieniem, że nie należy sądzić z pozorów. 

Istnieją jednak sposoby, by odróżnić arbuz dojrzały, dobry od niesmacznego.

 Kupując arbuza należy dokładnie go obejrzeć. Świeży arbuz powinien być ciemnozielony, twardy i jędrny na całej długości. Jeśli arbuz jest dojrzały, po stuknięciu w niego palcami usłyszymy „dudniący” dźwięk niczym z bębenka. Idealny arbuz, jeśli takowego znajdziemy

 /śmiech/, powinien być dość ciężki, ponieważ składa się głównie z wody. Wypadłoby zajrzeć jeszcze w miejsce gdzie arbuz łączy się z łodygą. W tym miejscu zobaczymy plamkę, która powinna być w kolorze żółtym i świadczy o tym, że arbuz jest dojrzały.

 Biała  oznacza, że arbuz jest jeszcze nie dojrzały.

Tak też w życiu istnieją zasady, które pozwalają odróżnić to, co jest dobre, od tego, co jest złe. Jaki człowiek jest dobry, jaki zły?

Szkoda, że po stuknięciu kogoś w ramię nie słyszmy dźwięku, który zakomunikowałby nam,

 że dany człowiek jest dobry /śmiech/.

 Codziennie spotykamy na swojej drodze wiele osób, każda z nich ma coś dobrego, trzeba

 to dostrzec. Nie sposób po pierwszym spotkaniu z człowiekiem powiedzieć o nim, że jest dobry lub zły. Poznanie człowieka dzieje się w czasie.

 Ja kieruję się w poznawaniu ludzi zasadą owoców...

”Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz

 są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo

 z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce.

 Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców.

 Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone.

 A więc: poznacie ich po ich owocach” /Mt 7,15 – 20/.

 „Jest to najogólniejsza zasada rozeznania i najbardziej ostateczna. Nie działa ex post. 

Ważne w rozeznaniu, to ustalenie, co jest drzewem wydający owoce. Czyli mówiąc obrazowo, czy kwaśna jagoda pochodzi z drzewa, czy z chwastu wyrosłego na drzewie, a my przez nieuwagę wzięliśmy ją za część drzewa”./Hox były misjonarz/

 I jest jeszcze jedna zasada, która mówi o rozeznaniu duchów:

 „Umiłowaniu, nie dowierzajcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga,

 gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie /1J 4-1/.

 „Ta zasada pozwala przewidzieć możliwe przyszłe skutki, gdyż pyta głównie o motywację. Trudno bowiem uwierzyć, by duch pełen nienawiści, chętny do poniżania i posługiwania się kłamstwem namawiał do rzeczy wielkich i miłych Bogu” /Hox były misjonarz/. 

W dzisiejszym świecie mamy wielu proroków w owczej skórze, którzy rzeczywiście są drapieżnymi wilkami. Trzeba wielkiej roztropności, mądrości, rozeznania w stosunku

 do proroków dzisiejszego świata. Kłamstwo jest jednym z wielu znaków mówiącym o tym,

 że prorok jest drapieżnym wilkiem... 

                                                                                                                                 /zdjęcie internet/

P.S

Jak rozpoznajecie dobrych i złych na tym świecie...?

Mój szwagier Jasiu, którego nazywamy Mecenasem jest umierający. Wczoraj przestały funkcjonować nerki, odżywiany jest kroplówkami i straciliśmy z nim kontakt...

Moja siostra Hania siedzi przy nim i opowiada, czyta, rozmawia, ale nie otrzymuje odpowiedzi... Okazało się raz jeszcze, ze Hania jest najważniejszą dla Niego osobą... Poznaje Ją po dotyku.

Gdy czuwają przy nim inni członkowie rodziny nie oszukają Jasia, który mówi:

- Haniu, potrzymaj mnie za rękę.

Kto inny podaje mu dłoń, a On jej nie chce. Ubrał się, gdy był jeszcze przytomny, wziął torbę

i na schodach zatrzyma go pielęgniarka. 

– Gdzie się pan wybiera?

– Idę do Hani... 

W nocy zrywa się i woła swoją żonę Hanię...

I jeszcze raz, tym razem przy końcu Jego dni okazuje się, jak bardzo kocha swoją żonę Hanię...

Z całą odpowiedzialnością mogę powiedzieć o Jasiu, że jest dobrym człowiekiem, w którym nie ma podstępu...

Kiedy ostatni raz widziałam Jasia płakał przy pożegnaniu mówiąc do mnie, że już się nie spotkamy. Do s. Mieczysławy powiedział, że chce, aby przyjechała na Jego pogrzeb...

Modlę się o łaskę bycia Hani przy śmierci Jasia i o to, aby odszedł, jeśli już musi 1 listopada.

W tak wielkie święto, kiedy wspominamy Wszystkich Świętych, którzy są już po drugiej stronie, niemożliwe, aby nie otrzymał łaski nieba. I Mieczysława musi wrócić na czas, bo pojechała do Ziemi Świętej... Będzie w domu 30 października.

Jeśli się modlicie..., proszę wspierajcie Jasia i Hanię.