O Gwiazdce dookoła świata….

Boże Narodzenie już pod drzwiami.

 Na wszystkich kontynentach zabłyśnie Gwiazda Betlejemska czy ludzie wierza w Jezusa czy tez nie.

 Trzeba jednak przyznać, że obchody Bożego Narodzenia w różnych krajach pokazują, co w danej kulturze jest najważniejsze.

  Na Filipinach

 wykonuje się lampiony w kształcie gwiazdy zwane „paról” i są one tym, czym choinka w kulturze europejskiej. Świecące gwiazdy symbolizują  zwycięstwo światła nad ciemnością. Wykonuje się je ręcznie i ozdabia trenami, które mają je upodobnić do komety, która prowadziła Trzech Króli do Betlejem. Dekoruje się nimi domy, sklepy, ulice i place miast. Oczywiście nie może zabraknąć wystawy „paról”.

 Co roku w grudniu San Fernando staje się miastem  lampionów...

  W Wielkiej Brytanii

 narodził się zwyczaj wysyłania kartek z życzeniami świątecznymi, a był to rok 1843. I co dziwne tekst z pierwszej kartki przetrwał do dzisiaj bez jakichkolwiek zmian: Wesołych Świąt Bożego Narodzenia oraz Szczęśliwego Nowego Roku dla Ciebie.

 Na stole pojawia się obowiązkowo indyk...

 W Hiszpanii

 niezwykle ważny i dużo bardziej popularny niż ubieranie choinki jest zwyczaj budowania szopki. Tradycyjnie ustawia się je nie tylko w kościołach, ale również w domach, sklepach, szkołach, a nawet w urzędach. Jedno z hiszpańskich przysłów mówi: „jaką szopkę przygotujesz, taki chleb będziesz jadł”...

W Australii

 od pamiętnego 1938 roku kiedy spiker radiowy Norman Banks

 zgromadził w Melbourne dziesiątki tysięcy ludzi, którzy wspólnie odśpiewali kolędy.” Kolędowanie przy świecach” co roku zbiera Australijczyków w  Alexandra Gardens, by razem uczcić Boże Narodzenie. Dochód z wspólnego kolędowania trafia do organizacji, która pomaga niewidomym dzieciom...

 Boliwia

 to jeden z najbardziej katolickich krajów Ameryki Południowej, dlatego Boże Narodzenie jest dla mieszkańców Boliwii najważniejszym wydarzeniem w roku. 24 grudnia udają się na Misa del Gallo,

 która może trwać do białego rana. Tradycja nakazuje, aby zabrać ze sobą figurkę Dzieciątka Jezus oraz dary czyli owoce własnej pracy.  W Święta Bożego Narodzenia Boliwijczycy dziękują za zebrane plony i proszą o urodzaj na nadchodzący rok....

 Na Kubie

 w mieście Remedios po hucznej zabawie karwanałowej w 1820 roku ksiądz, chcąc zbudzić wiernych do przyjścia na nocną mszę przed Bożym Narodzeniem, zebrał młodzież i kazał jej zbudzić miasto.

 Pamiątką tego wydarzenia jest festyn uliczny, którego kulminacja przypada 24 grudnia. Gdy o 21,00 zabrzmią dzwony kościoła Iglesia Parroquial Mayor, rozpoczyna się rywalizacja m.in. o najbardziej spektakularny pokaz sztucznych ogni...

  W Ekwadorze

 najbardziej znamienna jest kilkugodzinna procesja, tzw. Pasz del Nino Viajero, podczas której odgrywane są sceny związane z narodzeniem Chrystusa. Najsłynniejsza w całym kraju parada odbywa się w miejscowości Cuenca. Poprzebierani mieszkańcy przedstawiają ucieczkę do Egiptu, Zwiastowanie, przybycie Trzech Króli.

 Całość to prawdziwy festyn z pokazem sztucznych ogni, tańcem i śpiewem. Procesja liczy 50 tys. uczestników i cztery razy tyle obserwatorów –  wszystko to 24 grudnia...

 Dania

 rozpoczyna uroczystą kolację wigilijną o północy. Obok różnych dań podaje się na deser risalamande – ryż pudding z ukrytym w środku migdałem. Znalezienie go ma zagwarantować szczęście na cały nadchodzący rok. Duńczycy w Wigilię dbają nie tylko o swoje podniebienia. Miskę puddingu zostawiają też w ogrodach – dla złośliwych elfów nazwanych nisse, aby  przestały płatać figle...

 W Irlandii

 utrzymuje się nadal starodawny zwyczaj stawiania w oknie zapalonej świecy , mającej wskazywać drogę obcemu wędrowcowi  i gotowość przyjęcia go pod dach, tak jakby się przyjmowało Świętą Rodzinę.

 Co kraj, to obyczaj...

  Cóż, nasze polskie Boże Narodzenie
 jest nie do podrobienia /śmiech/ i jest najpiękniejsze na świecie, nieprawdaż?

 Co jest najpiękniejsze w Święta? Radość, ciepło i magiczna atmosfera. Najlepsze, co możemy zrobić dla siebie i innych, to spędzić ten czas w rodzinnej atmosferze, umocnić łączące nas więzi.

 Raz jedyny w Kamerunie zaprosiliśmy wszystkich misjonarze nie polskiego pochodzenia na naszą polską Wigilię...

 Kolejny raz nie powtórzył się, bo kto Polaka zrozumie w taki dzień?

 Tyle zwyczajów i rytuałów świątecznych... Wyglądanie Gwiazdy Betlejemskiej, co na kameruńskim niebie nie jest łatwą sprawą. Sianko pod obrusem, wspólna modlitwa, dzielenie się opłatkiem, dodatkowe nakrycie przy stole, świeca wigilijna, szopka, 12 potraw, choinka, wspólne kolędowanie i prezenty pod choinką...

Powinnam się cieszyć... Święta Bożego Narodzenia spędzę w Polsce. Zapewne będzie śnieg, mróz i zapach polskiego świerku..., ale to nie to samo... Za czym tęsknię... nigdy nie jest tak, jak rok temu, bo przede wszystkim ja nie jestem tą sprzed roku...

 W naszej misjonarskiej tradycji odpakowując prezenty wyrzuca się wszelkie dekoracje papierowe, wstążki za siebie... Podłoga staje się kolorowa i ten bałagan zostaje do dnia następnego... 

Na misjach zaczęłam robić kutię à la Judith i pobiłam rekordy popularności... Na koniec tego wieczoru Pasterka. Wyjeżdżaliśmy po dwoje, dwóch w różne strony naszej diecezji, aby być w tę Noc z tymi, do których przychodzi Mały Pan Jezus nie w śniegi, ale w upalną afrykańska noc... Cieszę się, owszem, że będę w te Święta w Polsce, ale sercem będę jednak TAM...

A kwiaty Gwiazdy Betlejemskiej w Kamerunie są ogromne i kwitną przez cały rok!

Na marginesie zapytam samą siebie: możliwe jest na tym świecie szczęście doskonałe?

 I sama sobie dam odpowiedz:  są tylko przypływy tego szczęścia doskonałego... i  potem odpływają...