O czasie i końcu świata....

Czas… to pojęcie względne.

 Każdy wie, że minuta spędzona na polewaniu się lodowatą wodą ciągnie się w nieskończoność, a minuta spędzona przy wykonywaniu ulubionego zajęcia mija zdecydowanie za szybko!

 Przeszłość, przyszłość a pomiędzy nimi teraźniejszość...

 Niektórzy marzą o cofnięciu czasu.

 Chcieliby wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu i jeszcze raz przeczytać uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym kierunku. Inni zawsze są o kilka dni w przyszłości, która się jeszcze nie wydarzyła. Zostaje teraźniejszość, bo tylko ona należy do nas... 

Kolejny Adwent tym razem w Polsce w śniegu i z przymrozkiem nie z harmatanem na horyzoncie, ale z tymi samymi słowami, które usłyszeli mieszkańcy Afryki i Europy: bądźcie jak SÓL - slowa przewodnie tegorocznego Adwentu.

 I jeszcze koniec świata, o którym  mówi się z przymrużeniem oka, bo nasz świat nie spodziewa się końca świata...?

”Patrzymy na świat racjonalnie i nie chcemy często uznać faktu, że nasz świat kruchy jest, jak i kruche jest nasze życie. I nie istotne jest, czy doczekamy, że „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku, gwiazdy będą padać z nieba”. Istotne jest, że któregoś dnia moje życie doczesne się skończy, a ponieważ – jak napisała św. Siostra Faustyna – „każda dusza to inny świat”, będzie to dla mnie koniec świata.

 Cóż, dzień końca mojego świata, będzie zapewne podobny do każdego innego dnia...” / O.Michał Pac/

W dzień końca świata

 Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji

 Rybak naprawia błyszcząca sieć.

 Skaczą w morze wesołe delfiny,

 Młode wróble czepiają się rynny

 I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.

 W dzień końca świata

 Kobiety idą polem pod parasolkami,

 Pijak zasypia na brzegu trawnika,

 Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa

 I łódka z żółtym żaglem do wyspy dopływa,

 Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa

 I noc gwiaździstą odmyka.

 A którzy czekali błyskawic i grzmotów,

 Są zawiedzeni.

A którzy czekali znaków i arachanielskich trąb,

 Nie wierzą, że staje się już.

 Dopóki słońce i księżyc są w górze,

 Dopóki trzmiel nawiedza różę,

 Dopóki dzieci różowe się rodzą,

Nikt nie wierzy, że staje się już....

                                                                                           Czesław Miłosz  

                                                                        

P.S
 Adwent to czas ciszy, oczekiwania, przygotowania ... Wieniec adwentowy, zapalone świece /jutro zapłonie druga świeca/, otwarte oczy, aby zauważyć obok siebie człowieka, któremu trzeba pomóc... Czas, w którym kieruje moje serce ku tajemnicy powtórnego przyjścia Jezusa w chwale na końcu czasów. Czas, w którym przygotowuje się do Uroczystości Narodzenia Pańskiego – wspomnienia pierwszego przyjścia Jezusa na ziemię. I to co raduje moje serce: Adwent jest okresem radosnego oczekiwania i jest dla mnie ważniejszy od samych Świąt Bożego Narodzenia, które są ukoronowaniem mojego oczekiwania... To także szczególny dla mnie czas, w którym doświadczam wielkiego wsparcia modlitewnego. Codziennie ktoś zapewnia mnie o modlitwie w mojej intencji. Skąd Ci wszyscy ludzie mają tak głęboką wiarę? S. Stefania powiedziała wczoraj : Judyto, jutro Niepokalane Poczęcie Matki Bożej..., godzina od 12 do pierwszej jest godziną szczególnej łaski. Wpisałam się na Adoracje w tej godzinie i będę modlić się za Ciebie... Takich Sióstr na „Górce” mam wiele, jak nie wszystkie...i wiele innych osób, które znam osobiście i których nie znam... Panie Boże bierz ile tylko chcesz tych modlitw za mnie i obdarzaj nimi tych, którzy potrzebują wsparcia, ofiary... chcę się podzielić. Często modlę się za chorych na raka gdzieś tam w szpitalach, za lekarzy... nie znam ich, ale czy to ważne...? Może to moja kolejna Misja...