O 11 września…

Chyba nie ma takiej osoby, która by nie słyszała o atakach terrorystycznych 11 września w 2001 roku dokonanych na USA.

 Zginęło tysiące ludzi, wielu zostało rannych, milony przeżyło tragedię,

 a ja w tym dniu obchodziłam swoje urodziny i dzięki telefonowi z Polski dowiedzieliśmy się o tej tragedii.

 Zazwyczaj oglądamy wiadomości ze świata wieczorem, ale tym razem siedzieliśmy wpatrzeni w ekran telewizora z samego rana i zastanawialiśmy się co będzie dalej...

  Świat się zmienia i to bezpowrotnie, i nigdy nie będzie już tak samo i to samo możemy odnieść do swojego życia. Cóż, dzisiaj kolejne moje urodziny i to nie byle jakie: przeżyłam pół wieku. Mało czy dużo... nie wiem, chyba w sam raz, jak dla mnie.

 Oddycham kameruńskim wilgotnym powietrzem, a to oznacza, że żyję i mam nadzieję, że jeszcze mam coś do zrobienia.

” Nadzieja, jest dostępna wszystkim ludziom, niezależnie od ich wieku, stanu zdrowia, sytuacji finansowej, koloru skóry, płci, stanu emocjonalnego czy przekonań.

 Cóż, skoro oddycham, to żyję. Skoro żyję, to wciąż jestem fizycznie obecna na tym świecie. Skoro wciąż tu jestem, to najwyraźniej nie dokonałam jeszcze tego, czego miałam dokonać.

 Skoro nie dokonałam jeszcze wszystkiego, to znaczy, że nie wypełniłam swojego celu. Skoro nie wypełniłam celu, to znaczy, że nie przeżyłam jeszcze najważniejszej części życia.

 A skoro nie przeżyłam jeszcze najważniejszej części życia, to nawet wtedy, gdy jest bardzo ciężko, mogę być pewna, że przede mną jeszcze dużo radosnych chwil i wyzwań, że ciągle istnieją osoby, którym mam pomóc, dzieci, które mam czegoś nauczyć, oraz przyjaciele, na których mam wywrzeć wpływ...” /A.Andrews/

 Gdy moja Mama kończyła 40 lat ja obchodziłam swoje 18 urodziny i zadałam Jej  pytanie: Mamo, jak to jest mieć 40 lat?

Odpowiedziala: sama kiedyś zobaczysz, że to żaden wiek!

 Po dzieciach widać, że czas w miejscu nie stoi, ale powiem ci, że tam w środku człowiek zostaje taki sam!

I ta Pani miała rację!

 Każdy wiek jest wiekiem odpowiednim...

 "Znacie pana Benjaminie Franklinie?

 Tenże pan mając lat siedemdziesiąt osiem, wynalazl okulary ogniskowe. Winston Churchill majac również siedemdziesiąt lat, po zakończeniu wielkiej kariery w polityce napisał książkę, która przyniosła mu literacką Nagrodę Nobla.

 Pan Nelson Mandela po spędzeniu wielu lat w więzieniu po raz pierwszy został prezydentem Południowej Afryki w wieku siedemdziesięciu pięciu lat. Kompozytor i pianista Igor Strawiński,
 mając osiemdziesiąt siedem lat, wciąż koncertował.

 Grandma Moses, malarka, sprzedała swój pierwszy obraz, gdy skończyła dziewiędziesiąt lat.

 A Michał Anioł rozpoczął pracę nad freskami w Bazylice Świętego Piotra po swoich siedemdziesiatych drugich urodzinach”.

 Co jeszcze przede mną? Jak daleko mogę zajrzeć w przyszłość, by zobaczyć, na ile istnień będą miały wpływ moje uczynki? 

 Myślę, że często nie zdajemy sobie sprawy, że dzięki naszym decyzjom życie wielu ludzi może ulec diametralnej zmianie.

 I ciągle te wybory..., bo one mogą okazać się znaczące nie tylko dla nas , ale dla innych jeszcze dzisiaj, i jutro, i pojutrze...

 W Świętym Klasztorze nie obchodzimy urodzin tylko imieniny,

 ale 50 lat to okrągła rocznica więc bylo ŚWIĘTO, jak się patrzy i nawet się wzruszyłam...

 „Czas, który macie spędzić na tym świecie, to wielki dar i warto go mądrze wykorzystać. Nie roztrwońcie go, nie zmarnujcie Waszych słów i myśli. Pamiętajcie, że każda, nawet najprostsza, czynność, jaką wykonujecie, ma ogromne znaczenie nie tylko dla Was, ale i dla innych, i ma wpływ na życie wielu osób... teraz i w przyszłości”.

 

„Najlepsze dopiero przed nami... mamy obowiązek zasiać własne dobre ziarno w sercach i umysłach ludzi, z którymi się stykamy.

 Jeśli czujecie, że macie wobec ludzi dług wdzięczności, możecie go spłacić, dobrze żyjąc i pracując” .

 50 lat... cóż ciągle jestem młoda, nie da się ukryć
 /śmiech/ i proszę nie życzcie mi 100 lat wystarczy tyle ile potrzeba...
 A ile potrzeba nie wiem... AMEN