O postulacie...

12 września w naszej domowej kaplicy dwie dziewczyny rozpoczęły formację zakonną w postulacie Sióstr Pallotynek.

 Historyczny to moment dla nasze polskiej Prowincji.

 Myślę, że wiecie: jestem siostrą Pallotynką pracującą w Kamerunie. Pisałam o historii przyjazdu i rozpoczęciu pracy misyjnej

 Pallotynów i Pallotynek w jednym z postów

 pt. Pallotynki w Kamerunie 7 stycznia 2011.

 Więc dzisiaj nie będę Was raczyła tą samą historią tylko wspomnę,

 że Siostry Pallotynki z Polski są w Kamerunie od 14 lat.

 Aktualnie mamy w tym kraju 4 placówki.

 Zaczynałyśmy w Doume i tutaj wybudowałyśmy dom, w którym miała rozpocząć się formacja przyszłych Pallotynek z Kamerunu,

 bo komuś trzeba przekazać to wszystko co zrobiłyśmy do tej pory, kto dalej będzie kontynuować nasze pallotyńskie dzieło.

 Z pewną obawą czekałyśmy na reakcję tutejszych mieszkańców, co do budowy domu i to dużego.

 Zostałyśmy mile zaskoczone. W wiosce mówiono: jeśli zaczynają budowę swojego domu, no to teraz na pewno nie wyjadą, zostaną na stałe!

 Rok temu zamieszkałyśmy w tym domu. Zgłosiły się 4 dziewczyny i tak rozpoczęła się kandydatura.

  Po kilku miesiącach odeszła Melisa. Pozostałe trzy: Sandra, Christelle i Ghislaine wytrwały do końca kandydatury i pojechały w swoje rodzinne strony z zamiarem powrotu i rozpoczęcia postulatu.

  Lubię często powtarzać, że jestem na wojnie, bo bojowaniem jest ludzkie życie: o dobro, o wierność zasadom, słowu, powołaniu...

 I nasze dziewczyny stoczyły „wojnę” ze swymi rodzinami. 

I tylko jedna, Ghislaine powróciła z urlopu ze zgodą rodziny na zostanie w przyszłości  siostrą Pallotynką.

Przyjechała także Stephanie. Obie są z zachodu a konkretnie z Bafoussam. A Bafoussam to plemię Bamileke trudniące się handlem, uprawą ziemi.

 Te strony to spichlerz Kamerunu,

 a Bamileke nazywani są kameruńskimi Żydami.

 Ghislaine uraczyła nas taką oto opowieścią: jedna z jej koleżanek postanowiła wstąpić do klasztoru. Rodzina zgodziła się, ale jak owa panna przyjechała na urlop i oświadczyła, że chce swoje życie poświęcić Bogu powiedziano jej, że jak urodzi rodzinie dziecko, to może sobie pójść gdzie tylko zechce.

 Trwała przy swoim postanowieniu więc rodzina uradziła i powzięła decyzję przywiązanie jej do jakiegoś drzewa i kto tylko chciał pluł na nią, rzucał oszczerstwa, przekleństwa itp...

 Jak i to nie pomogło, chciano ją na siłę wydać za mąż z dnia na dzień.

 I co zrobiła? Po prostu powiedziała: dobrze, ale nie spodziewajcie się, że urodzę wam dziecko, zadnego dziecka nie będzie!

 Poszła do swojego klasztoru, została siostrą i ma się dobrze.

 A zostać siostrą to nie tak łatwo, jakby się komuś wydawało.

 Pierwszym etapem formacji jest postulat.

 Jest to czas przygotowania do rozpoczęcia życia zakonnego. Żyje się we wspólnocie danego zgromadzenia.

 Zgromadzenie przygląda się postulantce, a ta przygląda się siostrom...

 Jest to czas pogłębiania swojej więzi z Bogiem, poznaje się duchowość, charyzmat i styl zgromadzenia, wzrasta w poznawaniu i akceptacji siebie i innych.

 Codzienność obejmuje czas nauki, studium, modlitwy oraz pracy.

 Jest to czas rozeznania, okazji do bliższego poznania postulantki przez wspólnotę zakonną i oceny możliwości podjęcia prze nią życia zakonnego.

 I jest także tak, że dziewczęta same rezygnują, bo stwierdzają, że to życie nie dla nich... Co będzie za rok?

 Nie omieszkam Wam napisać, a póki co otaczam nasze pierwsze kameruńskie powołania swoją modlitwą, uśmiechem i wiarą, że ten czas dobrze wykorzystają, czegoś się nauczą i może wstąpią w progi nowicjatu, a jeśli nie, to nie będzie to czas stracony.

 Przez całe życie czegoś się uczymy i w dużej mierze od nas zależy

 czy ten czas będzie stracony czy też będzie wzrostem w naszym człowieczeństwie.

 „Jest życie spokojne jak kropka, inne – głośne jak wykrzyknik,

 a jeszcze inne – takie, nad którym, jak cień, stoi znak zapytania:

 Dlaczego? Dlaczego tak, dlaczego właśnie ja?”

  Ja do dzisiaj sobie zadaję pytanie, co też Pan Bóg we mnie widział i widzi... było wiele mądrzejszych, piękniejszych, a wybrał mnie...

 Cóż, zwyczajnie po prostu: tajemnica!