O nietoperzu z raju....

Nietoperz to aborygeński symbol śmierci... Wyobraźcie sobie miejsce,
 w którym ludzie żyją w izolacji przez czterdzieści tysięcy lat. Innymi słowy nie zetknęli się z judaizmem, chrześcijaństwem i islamem, ponieważ od najbliższego kontynentu dzielił ich cały ocean, a mimo to ich mit o stworzeniu świata jest mniej więcej taki: 

Pierwszym człowiekiem był Beerrokborn. Został stworzony przez Baime, niestworzonego, który stanowił początek wszystkiego i który kochał wszystkie stworzenia i o nie dbał. Niezły gość, innymi słowy, ten Baime, wśród przyjaciół zwany Wielkim Ojcowskim Duchem. Po tym, jak Baime zapewnił Beerrokbornowi i jego kobiecie stosunkowo dobre miejsce do życia, naznaczył swoim znakiem drzewo yarran, na którym mieszkał rój pszczół.

 

 Nakazał dwojgu ludziom:"Możecie szukać pożywienia w całej krainie,   
którą wam podarowałem, lecz to drzewo jest moje.
 Jeśli tam spróbujecie zdobyć pożywienie, i was,
 i wasze potomstwo czeka wiele zła". Pewnego dnia kobieta Beerrokborna wybrała się po drewno, doszła do drzewa yarran.
 Z początku przestraszyła się na widok świętego drzewa, lecz dookoła leżało tyle chrustu, ze nie uległa instynktowi, który nakazywał jej uciekać stamtąd czym prędzej. Poza tym Baime nie wspomniał nic o chruście.
 Kiedy zbierała suche gałązki, usłyszała nagle lekki szum nad głową,

  popatrzyła w górę i ujrzała pszczoły.
  Dostrzegła również miód ściekający po pniu. Wcześniej próbowała miodu tylko raz,
 a tymczasem tu było go bardzo dużo. Przezroczyste, słodkie krople lśniły w słońcu i kobieta Beerrokborna nie potrafiła dużej opierać się pokusie. Wspięła się na drzewo.
 W tej samej chwili z góry powiało chłodem i kobietę objęła jakaś wstrętna postać z olbrzymimi czarnymi skrzydłami.
 Był to nietoperz Narahdarn, którego Baime wyznaczył do pilnowania świętego drzewa. Kobieta spadła na ziemie i biegiem wróciła do swojej jaskini. Skryła się tam, było już jednak za późno.
 Sprowadziła na świat śmierć, której symbolem był nietoperz Narahdarn, a jego przekleństwo miało dotknąć wszystkich potomków Beerrokborna. Drzewo yarran zapłakało gorzkimi łzami nad tą tragiedią.

Łzy spływały po pniu i zastygły, właśnie dlatego na korze drzewa yarran można dzisiaj znaleźć czerwona gumę...

P.S

I co można powiedzieć o tej opowieści sprzed czterdziestu tysięcy lat...? Ludzie bez względu na to, w jakim miejscu na Ziemi mieszkają, maja te same wizje...? A możne są one wrodzone, dane przez naturę, wpisane, i pomimo wszystkich różnic prędzej czy później i tak dotrzemy do identycznych odpowiedzi?