O spaniu...

 Mówią, że tylko szczęśliwi potrafią zasypiać o każdej godzinie, w każdym miejscu, i rzec trzeba jeszcze, w każdych warunkach... 

                                                                                                /zdjęcie Dominika Kustosz/            

P.S

Więc jestem na wskroś szczęśliwa, bo mogę spać o każdej porze dnia i nocy,
i w każdym miejscu... I byla noc zarwana przez te nieszczęsne

walizki /śmiech/!!! Zmobilizowałam się, a właściwie CZAS mnie przynaglił i w końcu spakowałam swój dobytek, jak na misjonarkę przystało: dwie walizki, każda po 32 kilogramy, trzecia, jako bagaż podręczny: 8 kilogramów /proszę do kilogramów podejść z przymrużeniem oka, bo nie ważyłam/. Komplet misjonarski dopełnia torba na ramię, która udaje torebkę, komputer i trzy książki w garści..., i jestem gotowa! „Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych..., i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta
i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów... Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi”...”
/Ew.św Łukasza/.
Cóż, zabrałam torby dwie, sandały także... i dużo pokoju w te strony gdzie zostałam posłana i podziwiam, na dobry początek, złote kolory jesieni...